Korea's Covid 19-response

Editorial

Waarom het wereldwijd een van de beste is

Zuid-Korea's COVID-19-respons: een van de beste ter wereld.

Zuid-Korea had zijn eerste geval van Covid op 20 januari. Binnen enkele weken had Korea het grootste infectiepercentage buiten China, voornamelijk als gevolg van de Daegu-cluster. Veel buitenlanders die in Korea wonen, overwogen terug te vliegen naar hun thuisland, terwijl sommigen dat daadwerkelijk deden. Toch sprong de Koreaanse regering snel in actie om deze nieuwe ziekte in te dammen.

Cultuur van het dragen van maskers

Elk jaar rond de lente wordt Korea geteisterd door de zogenaamde 'gele stof'. Terwijl het zand dat vanuit de Gobi-woestijn in het noorden van China naar beneden waait de meeste schuld krijgt, is er ook ongetwijfeld een golf van lokaal geproduceerd pollen in de mix. Om deze reden is het gebruikelijk om Koreanen maskers te zien dragen tijdens de eerste maanden van het jaar. Hoewel de luchtkwaliteit in 2020 veel beter was dan in voorgaande jaren, maakten de maskers nog steeds de seizoensgebonden comeback, alleen dit keer om iets minder zichtbare redenen.

Als gevolg van deze jaarlijkse cyclus en andere factoren zoals verschillende virussen zoals SARS en MERS die extra redenen toevoegden om maskers te dragen, zijn deze items niet alleen een veiligheidsmaatregel geworden, maar ook een mode-item. Zelfs de wereldberoemde BTS kan ermee gezien worden, en sommigen zouden zelfs zo ver gaan om te zeggen dat het een 'mode-item' is.

Leren van ervaring

Dit is niet de eerste ontmoeting van Zuid-Korea met een dodelijk virus. In 2002 was het SARS en in 2009 had de H1N1-influenza zijn beurt. Maar het was de MERS in 2015 die de grootste impact had.
In mei 2015 had een 68-jarige man die terugkeerde naar Zuid-Korea van een zakenreis naar het Midden-Oosten koorts, maar tegen de tijd dat dokters hem hadden gediagnosticeerd met MERS, had de ziekte zich verspreid door de medische instellingen die hij had bezocht naar enkele tientallen patiënten. Op hun beurt zouden deze patiënten naar andere ziekenhuizen gaan en daar de infectie verspreiden, enzovoort. Al snel was het Koreaanse ziekenhuissysteem geïnfecteerd.

Aanvankelijk waren tijdens deze periode tests niet beschikbaar en was er een ernstig gebrek aan transparantie. Als reactie werd een groot deel van de Wet op de Preventie en het Beheer van Infectieziekten herschreven. Testen werden versneld; het contactonderzoek werd uitgebreid, inclusief het toegang krijgen tot bewakingsbeelden en de geolocatiegegevens van de telefoons van patiënten zonder bevel. Transparantie werd ook verhoogd in de vorm van snelle waarschuwingen, zoals noodteksten. Vanuit deze epidemieën erkenden de gezondheidsfunctionarissen van Zuid-Korea de noodzaak van vroegtijdig testen en het belang van het isoleren van nieuwe patiënten om secundaire infecties te voorkomen.

Confucius Compliance

Na bijna een decennium in Korea doorgebracht te hebben, is er genoeg anekdotisch bewijs om te delen over hoe Koreanen een veel sterkere fundamentele eerbied voor autoriteit hebben, vaak tot een fout. Het moet ook worden opgemerkt dat het Koreaanse (en inderdaad Oost-Aziatische) idee van een 'recht' fundamenteel verschillend is van dat van 'Westerse' landen. In tijden van nationale noodsituaties komt dit zeker van pas, omdat mensen eenvoudig de basisinstructies volgen van dingen zoals het dragen van maskers, afstand bewaren, regelmatig handen wassen, enz. In die zin voerde de Koreaanse regering ook een uitgebreide campagne om mensen voor te lichten. Beelden zoals degene hieronder waren overal te zien binnen dagen na het opduiken van de pandemie.
Merk op hoe de instructies de acties als 'aanbevelingen' vermelden. Tot op de dag van vandaag is er geen officiële lockdown geweest, en plaatsen van samenkomst zoals kerken en bibliotheken waren niet langer dan een paar weken gesloten.

Technologie

Zoals hierboven vermeld, kon de Koreaanse regering dankzij wetgeving verschillende vormen van technologie gebruiken om personen te traceren en te contacteren. Deze omvatten bewakingscamera's, geolocatie-tracering, massa-messaging en updates, evenals het kunnen verzamelen van informatie over creditcardtransacties.
De bruikbaarheid van technologie was niet beperkt tot de openbare dienst. Binnen enkele dagen werden apps gemaakt door particulieren, waarvan de meest populaire “Corona 100m” is, die de locatie van een met het virus besmet persoon toont, de datum van besmetting en een lijst met andere persoonlijke informatie. De app waarschuwt gebruikers ook wanneer ze zich binnen een straal van 100 meter van een locatie bevinden die eerder bezocht is door een besmet persoon.
Deze app is natuurlijk een unieke samensmelting van herschreven wetgeving, tech-ontwikkeling en een 'collectivistische' mentaliteit, en tegen 12 mei had 25% van de bevolking (of 31,3% van de smartphone-bevolking) de app gedownload.

Conclusie

Er zijn natuurlijk verschillende andere factoren die hebben bijgedragen aan het succes van Korea. Een leger van medisch personeel stond altijd klaar om te testen; personeel in witte pakken ontsmet dagelijks het openbaar vervoer en 'hotspot'-gebieden; de hoge internetconnectiviteit maakte het mogelijk voor studenten van alle leeftijden om thuis te studeren. Het zou enigszins oneerlijk zijn om één factor aan te wijzen terwijl de rest wordt vermeden. En vergis je niet, al deze factoren hebben op zichzelf hun eigen kritiek en tekortkomingen, maar toegepast samen in een 'perfecte storm', zijn ze ongelooflijk effectief.

Op 30 mei bevindt Korea zich in een tweede golf. Maar net als bij de eerste, is de respons resoluut en snel geweest, alle angsten ten spijt, waarbij opnieuw wordt bewezen dat paniek altijd zal toegeven aan voorbereidheid.